Perfect modals

Use perfect modals to express feelings and beliefs about past actions and events:

پرفکت مدال ها

از پرفکت مدال ها برای بیان احساسات و باور ها در باره عمل ها و اتفاقات گذشته استفاده کنید:

Regrets or judgments: should have + past participle

I should have studied medicine. (But unfortunately, I didn’t.)

She shouldn’t have divorced Sam. (But unfortunately, she did.)

پشیمانی یا قضاوت کردن: should have + اسم مفعول

من میبایستی پزشکی میخواندم. (اما متاسفانه، من این کار را نکردم)

او نباید از سم جدا میشد. (اما متاسفانه، این کار را کرد.)

Possibility: may have / might have + past participle

.I may (OR might) have failed the final exam. It was really hard

He may (OR might) not have been able to make a living as a painter.

امکان داشتن: may have / might have + اسم مفعول

من ممکن است (یا شاید) امتحان نهایی را خراب کرده باشم. واقعا سخت بود.

او ممکن است (یا شاید) قادر به زندگی کردن به عنوان یک نقاش نبوده باشد.

Ability (OR possibility): could, have + past participle

He was the driver. He could have prevented the accident.

The museum was closed, but she couldn't have known that. It’s usually open on Tuesdays.

توانایی (یا امکان )could ،+have اسم مفعول.

او راننده بود. او میتونست از تصادف جلوگیری کنه.

موزه بسته بود، ولی او نمیتونست این رو بدونه. معمولا پنجشنبه ها باز است.

Certainty: would have + past participle

You should have gone to Rio. You would have loved it.

It’s good they didn't move to Europe. They wouldn't have been happy there.

قطعا+ would have اسم مفعول

تو باید به ریو میرفتی. دوستش میداشتی.

خوبه که آنها به اروپا نرفتند. اونها در آنجا خوشحال نمی بودند.

Conclusions: must have + past participle

Beth isn’t here. She must have gone home early.

(I think that's what happened.)

They didn't buy the house. The price must not have been acceptable.

(I think that’s the reason.)

نتیجه گیری: must have + اسم مفعول

بِس اینجا نیست. باید زودتر به خونه رفته باشه.

(فکر میکنم این اتفاقیه که افتاده.)

آنها خانه را نخریدند. قیمت نمیبایستی مورد قبول بوده باشه.

(فکر میکنم دلیلش این باشه.)